Zostając prenumeratorem, zyskujesz więcej:
CZASOPISMO W WERSJI MOBILNEJ DOSTĘPNE na www.ibuk.pl
Oddajemy w Państwa ręce czwarte, ostatnie w tym roku, wydanie kwartalnika „Analiza Przypadków w Pediatrii”.
Okres jesienno-zimowy to najodpowiedniejszy czas, aby przypominać o tym, jak groźna jest grypa, a także o możliwościach jej profilaktyki. Należy pamiętać, że grypa może przebiegać w sposób ciężki, nie tylko w grupach ryzyka. Co roku obserwuje się wzrastającą liczbę hospitalizacji oraz zgonów z jej powodu. Najlepszą profilaktyką są coroczne szczepienia przeciwko grypie, które są zalecane wszystkim dzieciom powyżej 6. miesiąca życia, a także osobom dorosłym. Podstawą diagnostyki jest wywiad i badanie przedmiotowe, co pozwala nam zróżnicować infekcję grypopodobną i przeziębienie. W tym celu używane są szybkie testy diagnostyczne i/lub badanie metodą łańcuchowej reakcji polimerazy. Opis przypadku ośmioletniego chłopca, z padaczką, mózgowym porażeniem dziecięcym oraz opóźnieniem psychoruchowym o znacznym stopniu obrazują, jak ciężki przebieg może mieć grypa.
Polecamy także artykuł omawiający w szeroki sposób chorobę Kawasakiego (zespół skórno-śluzówkowo-węzłowy). Jest to wczesnodziecięca, samoograniczająca postać zapalenia małych i średnich naczyń, występująca najczęściej u dzieci pomiędzy 6. miesiącem a 5. rokiem życia, w której istnieje ryzyko wystąpienia zmian w naczyniach wieńcowych, zwłaszcza u dzieci poniżej 1. roku życia. Rozpoznanie choroby Kawasakiego, nawet o typowym przebiegu, może stanowić wyzwanie dla lekarzy. Jeszcze trudniej jest rozpoznać atypową lub niepełną postać tej choroby. Dlatego zawsze w procesie diagnostycznym u wysoko gorączkującego dziecka powyżej 5 dni, należy uwzględnić chorobę Kawasakiego. W artykule omówiono różnicowanie, leczenie i dalsze postępowanie w tej chorobie.
W ostatnich latach zwiększa się w Polsce liczba zgłaszanych przypadków boreliozy z Lyme, której najczęstszą postacią jest rumień wędrujący. Najbardziej narażone na pogryzienia przez kleszcze są dzieci spędzające dużo czasu na terenach zielonych oraz pracownicy leśni. Pacjent może zgłosić się po pomoc do lekarza pediatry, lekarza rodzinnego lub dermatologa, którzy powinni rozpoznać tę charakterystyczną, skórną postać boreliozy z Lyme. Rumień wędrujący jest rozpoznawany na podstawie unikalnego obrazu klinicznego i z tej przyczyny nie wymaga wykonywania badań serologicznych. Natomiast dodatnie wyniki badań serologicznych, bez towarzyszących objawów klinicznych, nie uzasadniają rozpoznania boreliozy z Lyme i tym bardziej stosowania antybiotyków. Dlatego też proszę koniecznie zapoznać się z artykułem o boreliozie, aby nie poddawać się niezrozumiałemu i niemającemu żadnych podstaw naukowych trendowi leczenia „wyników” boreliozy.
Artykuł opisujący przypadki dzieci z zaparciami podkreśla ważną rolę profilaktyki i leczenia, które powinno rozpocząć się jak najwcześniej. Warunkiem powodzenia leczenia jest zaakceptowanie przez pacjenta i rodzinę długotrwałego i wymagającego pełnej współpracy z ich strony procesu leczenia. W początkowej fazie leczenia powinno dążyć się do zniwelowania niekorzystnych elementów wywołujących lub sprzyjających powstawaniu zaparcia, które omówione zostały w artykule napisanym przez niezwykle doświadczonego gastrologa.
Opis przypadku noworodka z wrodzonymi przykurczami wielostawowymi oraz sposoby postępowania to doskonała lekcja dla pediatry, przedstawiona przez doświadczonego fizjoterapeutę.
Gorąco zachęcamy do lektury wszystkich artykułów w tym numerze.
Copyright 2020 PZWL Wydawnictwo Lekarskie. Wszelkie prawa zastrzeżone. Regulamin Polityka prywatności
